- Tekstbundel: "Herstel van het Oorspronkelijke Leven".  (Oorspronkelijk, een woordspelling: Oerspronkelijk)

Het Leven; een Leven als Mens:

● Wat kan een Leven betekenen? Wat is de Zin, de betekenis, het doel of de bedoeling?

● Wat is - / of wat wordt er bedoeld met het oorspronkelijke (o e r s p r o n k e l i j k e) Leven?

● Is er een “route map”? Een mogelijke weg…

● Welke middelen heeft een Mens ter beschikking?

● In wat soort wereld wil jij leven?

 

Inleidend Voorwoord:

De tekstbundels die ik geschreven heb gaan in op deze vragen; inhoudelijk overlappen ze elkaar wel een beetje, maar tegelijk vullen ze elkaar aan.
Het gaat daarbij niet om trachten “antwoorden” te formuleren, het gaat vooral om inspiratie, het prikkelen van bewustzijn, andere benaderingen
dan algemeen gebruikelijk, enz.

Ik wil nog eens herhalen dat niets van dit alles van mij is, deze teksten zijn een verwoording van ‘ontdekkingen’ tijdens mijn individuele leven.
Het zijn onthullingen en duidingen van aspecten over “Leven”, én van "het Leven!" - Ik heb dus niets uitgevonden, of iets nieuw bedacht; ik heb wel
veel aangeboden gekregen en uiteindelijk kunnen (is ook durven) ontvangen… en dit heb ik een vorm gegeven, de vorm van WOORDEN,
de vorm TAAL, een visie.

  -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Herstel van het Oorspronkelijke / Oerspronkelijke - Leven". 

Algemene fundamenten van het Leven en specifieke fundamenten betreffende “een Leven als Mens”. Een overzicht (“route map”):

1. • Mysterie: beseffen van – , en bestaansrecht geven aan – .

   • De Waarachtige Werkelijkheid // De Werkelijke Waarheid.

   • Dualiteit, Goed & Kwaad  <->  Polariteit, Eenheid.

   • Visie: Ingesteldheid, Mentaliteit (mentaal), Houding & Attituden:

- Het Grote Geheel, deel zijn van dit Geheel; een wisselwerking, en de plaats van de Mens in dat Geheel.

- Patronen & mechanismen, stilleggen & de vicieuze cirkel doorbreken (moed om de eerste stap te zetten).

- De waarde van het gebruiken van verschillende invalshoeken.

- Subtiele Nuances.

- Aanvaarding; Aanvaarden.

- Respect – Eerbied – Waardigheid.

- Dankbaarheid – Vreugde.

- Vertrouwen: het Leven draagt mij; het Leven draagt ons; het Leven draagt al wat leeft...

1. • Wijsheid: Inzicht doordrenkt met Liefde.

- Taal & Woord: een zuivere taal ontwikkelen; de Wezenstaal leren

1. • Zin: er zin in hebben (zin in het leven hebben, zin hebben om te leven…), de zin van…, zin-geving.

1. • Zijn: Leven is Zijn: er zijn, aanwezig zijn, gelukkig zijn, …

   • Evolutie: Groei.

- Scheppen, verwezenlijken, Vruchtbaarheid

- Vernieuwen; (uit)-Zuiveren, Loslaten, Creativiteit (creëren, is ook een vorm van scheppen)

• Liefde: - Liefde is de (uiteindelijke) Zin van een mensenleven
  - Liefde is het fundament en de oorsprong van een mensenleven

        - Liefde is dé energie

        - Liefde is dé weg en hét middel om tot leven te komen, Liefde is dé weg en hét middel om tijdens je leven tot bloei te komen en vrucht te dragen…

 

Oersprong – Oorsprong – oorspronkelijk, zoals het in het begin was.

• Het is het – of een vertrekpunt, de bron.

• Het oorspronkelijke Leven is geworteld in de Waarachtige Werkelijkheid, ook de oerkrachten van Leven hebben daar hun wortels.

• Eenheid, deel van het Geheel zijn; ontvangen van – en geven aan – dit geheel.

Wat is - / of wat wordt er bedoeld met het (Oer-) Oorspronkelijke Leven?

1)  Een eerste, en bijzonder duidende spiegel i.v.m. het oorspronkelijke leven (oersprong), is het beeld van -, en het mythologische begrip
“de Levensboom”. 

In vele culturen komt de levensboom voor. Bomen nemen over het algemeen een bijzondere plaats in bij vele religies. De Druïden, Hebreeuwen, Noren, Grieken, Kelten, Chinezen, en nog anderen, vertellen mythen over de levensboom.

- De boom verenigt hemel en aarde en wordt gerespecteerd als symbool van groei, genezing en hoge leeftijd (een lang leven). Bomen bezitten en symboliseren (spiegelen) dus ook de magische eigenschappen van de natuur. Oude bronnen (waaronder de Edda's *^E ) schrijven over een "vetgrønster vida", wat betekent: de "altijd groene boom". (Sparren & Dennen)

[*^E In het oud Noors betekent Edda overgrootmoeder. De Edda’s verwijzen dus eigenlijk naar de verhalen van de voorouders.]

- De boom is dus in eerste instantie een zeer duidend symbool voor het leven zelf. Met zijn wortels in de aarde heeft hij contact met de “onderwereld”. (zoals onderbewuste, dat wat niet direct voor het oog zichtbaar is, oerkrachten, enz.) Met zijn takken reikt hij naar de hemel. (zoals Mysterie, intuïtie, be-Zieling, enz.) Hij is een bemiddelaar tussen goden en mensen. Hij verbindt verschillende dimensies…

De Levensboom is hét symbool van de Levensenergie en van de dragende structuur van het leven, wortels in de grond, takken in de lucht.

Hier begint meteen ook een spiegel, en dus inzicht betreffende “brug tussen de twee werelden…”

2) Een andere spiegel om de invulling van “Oer- / Oorspronkelijke leven” proberen te verduidelijken, is het mythologische verhaal van het Aartsparadijs.

Dit verhaal toont een aantal bepalende oorzaken die ervoor zorgen dat wij mensen (zeg maar ‘de mensheid’) zolang en zo dikwijls een beleving hebben van niet in een paradijs te leven, en voor een aantal mensen is hun beleving zelfs het tegenovergestelde. (in de sfeer van: het tranendal; kommer en kwel; enz.) Die ‘bepalende oorzaken’ gaan dan voornamelijk over de begrippen “zondeval” en “Goed & Kwaad”.

Belangrijk om meteen duidelijk te stellen is dat “Leven in het - of in een paradijs”, een “staat van zijn” betekent (state of mind). In essentie gaat dit dus over een ingesteldheid en een mentaliteit, over visie en inzichten, die resulteren in een levenshouding die in je beleving een continu geluk ervaren doet ontstaan. (= gevoel van wel-zijn; weten en aanvoelen van “waarde” en beminnenswaardig; beseffen of bewustzijn van je eigen mysterie; een harmonie met alles rondom jou; enz.) Wanneer we als mens het “goed & kwaad” concept voor (de) waarheid aannemen, en dus zo het leven benaderen en beleven, dan plaatsen we ons buiten het grote geheel. In de beeldtaal van het verhaal uitgedrukt: we stappen uit het paradijs. Uit het paradijs stappen komt principieel overeen met ‘in de illusie stappen’, de beleving van ons leven is dan gefundeerd op illusies.

- De evolutie van de mensheid heeft diverse culturen voort gebracht. Opvallend hierbij is dat niet tegenstaande de verschillen erg vergaand kunnen zijn er overal één aspect heel vaak aanwezig blijkt te zijn, namelijk: zoals een individu geboren wordt is hij / zij niet goed genoeg. Hij / zij moet ‘bewerkt’ worden, in een aantal culturen ook fysiek, maar zeker psychisch en mentaal. Het lijkt wel alsof de individuele eigenheid een gevaarlijk iets is… Herstel van het oorspronkelijke leven, of, terug naar het oorspronkelijke leven, begint dus met: “De boom van de Kennis die in ere wordt hersteld”.

Een streefdoel van de meeste mensen (waarschijnlijk van ieder mens) is toch wel, gelukkig zijn, en dat is ook één van de bedoelingen van een mensenleven. Maar de invulling van dit begrip is belangrijk: “Gelukkig Zijn”; het gaat dus over ‘Gelukkig’ en over ‘Zijn’ – over de interactie van deze twee begrippen, over de wisselwerking die een eenheid vormt.

•  Gelukkige gedachten maken gelukkige moleculen.

•  De hemel op aarde is geen bestemming, maar een keuze.

•  Als je iemand een vis geeft, voed je hem voor een dag. Leer je hem vissen, voed je hem voor zijn leven.

•  In welke wereld wil jij leven? 

                                                                                                 Basis - Uitgangspunt

                                                                                                         Gelukkig  Zijn

                                                                                                  ↓                                     ↓

                                                                       Koning van jezelf |                  | Zijn wie je bent

                                                                         LEVEN & ZIJN in Paradijselijke toestand

 

Vele van deze wijsheden (spreuken & uitdrukkingen) berusten uiteindelijk op één en hetzelfde fundament. Het leven daagt ons uit om te ontdekken wie wij in wezen zijn (wie we werkelijk zijn), te beginnen met ieders uniciteit. Het unieke samen met de invloeden van het gemeenschappelijke, zijn twee belangrijke ingrediënten die ieder zijn Levens-ingesteldheid en mentaliteit voor een aanzienlijk deel bepalen. Met de individuele constitutie, én context, ‘moet’ ieder mens zijn / haar leven beleven. Durf jij erin geloven dat jouw constitutie, jouw eigenheid, goed is zoals ze is, en evenwaardig is aan om het even welke andere mens en persoon? (niet minder, niet meer; niet opkijken naar… en niet neerkijken op…)

Wordt – en wees wie je bent, en niet wie je verlangt te zijn of wie je zou behoren te moeten zijn. (invullen van verwachtingen, beantwoorden aan een beeld, in overeenstemming met normen, enz.) Hier liggen de wortels van individuele harmonie (evenwicht) en dus ook van het geluksgevoel. “Zijn wie je in wezen bent” leidt altijd tot een vervuld leven, een leven waarbij je steeds je hoofd rechtop kan houden, zonder moeite.

In de mensenwereld is dit uitgangspunt (wordt en wees wie je bent) geen evidentie meer. (of misschien nooit geweest?)

Er is daarbij, alweer, de noodzaak om het juiste onderscheid te maken tussen de niveaus.

Binnen de aardse natuurlijke wetmatigheden is er wél zoiets als ‘dualiteit’.

Enkele voorbeelden:

● Wanneer de pluspool en de minpool van een elektriciteitskabel tegen elkaar komen dan ontstaat er een kortsluiting;

● Wanneer een ‘hoge druk gebied’ en een ‘lage druk gebied’ botsen, geeft dat onstuimig weer;

● enz.

En toch kunnen deze (twee) oerkrachten met elkaar samenwerken. Dit gaat dan over de transformatie van Dualiteit naar Polariteit; over onze menselijke beleving / overtuiging dat deze krachten in strijd zijn, anders durven te bekijken waardoor het ontdekken van andere inzichten mogelijk wordt en dus ook een andere beleving. Een illustratie: een elektrische kortsluiting is een heel korte en heel hevige energie ontlading, die een potentieel gevaar of destructie in zich heeft. Er is tegenwoordig echter geen twijfel meer mogelijk dat elektrische energie algemeen, wel of niet hanteerbaar en werkbaar zou zijn. Meer nog, het (gecontroleerde) kortsluiting principe heeft ons bv. het elektrisch lassen laten ontdekken…

Ervaringen zijn een belangrijk element in onze ‘vorming’, wie en wat we worden. We worden door te leven als het ware ‘gekneed’, juist mèt de bedoeling te worden (= groeien) tot wie we werkelijk zijn, en dan zo in het leven te staan. (= tot bloei komen en vrucht dragen)

De weg die we gaan, alles wat er tijdens onze “reis” gebeurt, vormt een belangrijke bijdrage in ons groeiproces. Onze houding hier tegenover, de bereidheid tot het aanvaarden en integreren van … ofwel, het afwijzen en ons hardnekkig verzetten (strijden tegen), bepaald veel (maar niet alles) welk effect een gebeurtenis op ons heeft, hoe wij alles beleven en voelen, hoe we reageren, enz. Door de weg van bewustwording te gaan, is dus uit de illusie(s) stappen, (je kan het ook “ontwaken” noemen), kunnen we ons Ware Zelf terug ontdekken, weer leren kennen. De menselijke ervaring heeft verschillende “ingrediënten” zoals: het waarnemen en gewaar worden (“gewaarworden” kan zowel lichamelijk – fysisch als geestelijk – mentaal ); een beleving, die vooral gevoelens en emoties omvat; …

Eigen aan onze ervaringen, aan onze menselijke waarnemingen en de beleving ervan, is beeldvorming. Tijdens ons leven op aarde ‘moeten’ we veel met beelden werken; kan niet anders en dus is daar ook helemaal niets mis mee. Het is wel van belang dat we ons bewust zijn dat het een beeld is, een glimp van de werkelijkheid. Een werkelijkheid die veel groter is, een werkelijkheid die niet veroordeelt, een werkelijkheid die altijd neutraal is.

Een beeld zegt dus eigenlijk weinig tot niets over het WEZENLIJKE van een mens; daarbij kunnen beelden nogal eens ‘aangepraat’ zijn. Het is één van de Levens-uitdagingen dat we onszelf (en dus ook anderen) niet meer herleiden - reduceren - tot een beeld.

Aspecten zoals het onbewuste, beeldvorming, het ego, …. in combinatie met “ingesteldheid en mentaliteit”, resulteren in een wereldbeeld. De wereld, die wij op deze wijze scheppen (maatschappij modellen, culturen, normenstelsels, enz.) is ver af geraakt van de echte werkelijkheid. Deze wereldse realiteit is gebaseerd op illusies en bestaat in werkelijkheid dus eigenlijk niet. Ze bestaat enkel in onze overtuigingen, in onze perceptie, in onze beleving, enz. Voor de meeste mensen is het moeilijk om echt stil te staan met het idee dat heel onze huidige wereld, deels een illusie zou zijn; een illusie geschapen door de mensheid.

Het ontstaan van heel wat illusies en de sterke invloed hiervan, heeft o.a. veel met het “Ego” te maken. Typisch voor het ego is dat het alles buiten zichzelf zoekt. Alle oorzaken van ellende of van geluk worden dus buiten onszelf gezocht. We beredeneren alles stuk of we misleiden onszelf met de door ons verstand bedachte drogredenen. (dat is dus illusie) Ons verstand kan zich in gedachten over een bepaald onderwerp in bochten wringen, zonder dat de uitkomst van onze redenatie op waarheid hoeft te berusten. En op die manier scheppen we dus illusie om ons heen, en scheppen we een wereldse realiteit... We plaatsen alles zoveel mogelijk buiten onszelf, met inbegrip van een Godsbeeld. “God” is sowieso een moeilijk begrip want het behoort tot de mysterie dimensie van het leven. Door de eeuwen heen heeft God in de diverse geloofsovertuigingen verschillende rollen toebedeeld gekregen of werd “God” gewoon ontkend. Dit alles gebeurde om redenen die nu wel te plaatsen zijn, we wisten als collectief (als mensheid) niet beter en / of, we volgden gewoon de trend van een tijdgeest. Maar een Godsbeeld, en om het even hoe dit beeld ingevuld wordt of eruit ziet, als fundamentele waarheid beschouwen, kan gevaarlijk zijn. Als we even naar ‘de menselijke geschiedenis’ kijken, kunnen we er niet om heen dat dit gegeven [ *^G ] reeds dikwijls zeer nefaste gevolgen gehad heeft.

 

  *^G een Gods-Beeld uit een cultuur dat gelijk gesteld wordt met de enige absolute waarheid, en door identificatie / vervloeiing / en eigen-waarde verbinding, wordt het daarbij zeer beledigend en GOD’s – lasterlijk, om aan dit beeld en aan deze overtuiging te twijfelen…de gevolgen kennen we ondertussen wel.

 

Het is tijd (ook evolutionair gezien) dat we ons bewust worden van de illusies en de dwalingen in – en van onszelf, en onze (leef)wereld(en). Het is fundamenteel belangrijk dat we dit alles leren zien en erkennen, om vervolgens alle illusies en doodlopende wegen, los te laten, op te ruimen. Dan kunnen we een nieuwe wereld beginnen te creëren; een wereld die aansluit bij - , en die vertrekt vanuit, de waarachtige werkelijkheid.

 

Een ander belangrijk punt i.v.m. “Herstel van het oorspronkelijke leven”, is het gegeven:
“Deel zijn van een groter geheel”. (“ik ben één druppel in -, en van de oceaan” / zie tekst “Het Geheel en Ik") Dat aspect lijkt op het individuele vlak nog dikwijls en vergaand vergeten te worden. Ook in de collectieve en een maatschappelijke context komt het nauwelijks ‘echt’ aan bod. Deel zijn van een grote geheel behoeft om te beginnen aanvaarding, zuivere nederigheid en dienstbaarheid, het verwerven van het individuele ‘koningschap’, enz.

Een aanzienlijke groep van de mensheid is tot nu toe vooral bezig met zichzelf tijdens zijn leven en / of met het trachten te (be)- sturen van de levens van de eigen dierbaren (gezin, familie, vrienden) De collectieve ingesteldheid en mentaliteit in verband met ‘het Grote Geheel’ is vaak een één richting gebeuren; “wat kan het geheel doen voor mij?” en “wat moet het geheel doen voor mij, want daar heb ik toch recht op!”. De vraag en overdenking “wat ik aan het geheel kan geven” en / of wat noodzakelijk is om aan het geheel te geven, lijkt daarentegen helemaal niet evident. Dit is één van de oorzaken waardoor de harmonie van het TOTAAL, het geheel, uit balans geraakt. Het begin van een dergelijke ingesteldheid bevindt zich voor een groot deel op het individuele niveau. “Mijn …” dat net iets belangrijker is dan “de ander” of anderen.

Er is dus een noodzaak dat elk individu terug deel wil / durft te zijn van een groter geheel, (“ik ben één druppel in -, en van de oceaan”) en dit op de juiste plaats in dat geheel, waar de juiste participatie en activiteiten (taak / opgave) uitgevoerd kunnen worden.

Voor de (nieuwe) MENS in het Grote Geheel is: 

Het Brandpunt zijn plaats

Verbinden zijn taak (opgave)

Brug zijn vorm

Liefde zijn Energie

 

Het Brandpunt zijn plaats: (figuur BRANDPUNT) toont de twee werelden die, voorgesteld in driehoekvormen, elkaar raken. (in de top van de driehoeken) Dit gezamenlijke punt, een raakpunt, wordt het brandpunt genoemd. Dit punt is de symbolische plaats van de Mens in het grote geheel.

Alle energieën in de bovenste driehoek worden naar beneden geleid, en doorheen het brandpunt komen deze energieën in de onderste driehoek terecht, waar dit alles zich uitspreidt.

Het centreren, de bundeling of compressie (is zoals bv. de technologie die gebruikt wordt om een muziekbestand te verkleinen naar een mp3 vorm) van deze energieën maakt mogelijk dat deze energieën doorheen dit ene punt kunnen stromen. Het is via deze weg dat de “hemel op aarde” kan komen. Dit beeld heeft veel gelijkenissen met een geboorte, (van mensen en vele andere soorten wezens) het brandpunt kan je dan vergelijken met het geboortekanaal.

Specifiek aan dit gebeuren is echter dat het in 2 richtingen verloopt, de richting van beneden naar boven noemen we in bij dit gegeven (dus deze energie stroming) “verheffen”. 

Figuur BRANDPUNT