Volgende beschrijvingen vertrekken vanuit gewone dingen die vrijwel iedereen wel eens voelt en beleeft, geplaatst binnen de sfeer van wat er reeds geschreven is; een toepassing naar en vanuit het dagelijkse leven…
Anders omgaan met onlustgevoelens:
* Onlustgevoelens geven aan dat er iets niet in orde is; dat de harmonie, of een deel ervan verstoord is. Het zijn de verklikkerlichtjes van ons (psychisch) dashboard, die aanduiden dat er iets fout zit binnen onze psychische wereld. Wanneer er een lampje gaat branden kunnen wij dit negeren, maar na verloop van tijd zullen wij 'vast rijden'.
We kunnen ook het betreffende lampje verwijderen, zodat alles normaal lijkt; verdringing. Het resultaat is hetzelfde, na verloop van tijd zullen we vast rijden, blokkeren. Het zal in een dergelijk geval nog moeilijker zijn om te achterhalen waar de blokkade zit, aangezien er geen zichtbare aanduiding meer is.
We kunnen echter ook stoppen, stilstaan met wat er aan de hand is. Dan kan het 'defect' herstelt worden, om nadien onze weg op een vlotte manier verder te gaan.
Onze onmacht, tekorten, enz. hebben ons iets te zeggen over ons onbewuste, en ze maken elk individu uniek.
* Onlustgevoelens zijn ook bedoeld om onze dynamiek op peil te houden: ze zorgen ervoor dat éénieder blijft zoeken om een bepaald tekort te beantwoorden, m.a.w. dat we blijven groeien en blijven zoeken naar onze individuele echte trillingsgraad. Zonder onlustgevoelens is berusting dichtbij en valt de groei stil.
* Heel veel onlustgevoelens zijn het gevolg van het feit dat iemand niet uit zijn schelp durft / kan of wil komen. Wij durven onszelf niet te zijn; bezorgd om wat anderen van ons zullen denken, het beeld dat ieder van zichzelf heeft opgebouwd in stand willen houden.
* De kracht van de Liefde zit juist hierin dat je uit je schelp wordt gehaald - of dat je zelf iemand uit zijn schelp haalt. Anders uitgedrukt: De kracht van de Liefde is: aan het wezen komen. (aan het wezen van jouw angst komen, aan het wezen van jouw verdriet komen, dan worden ze opgepakt)
* Onlustgevoelens zijn nodig om een doorbraak binnen onszelf tot stand te laten komen. Belangrijk is geduld in het wachten op de doorbraak, zodat onlust niet meer echt nodig blijft.

een ander belangrijk aspect in verband met onze onlustgevoelens: (en ook in verband met onze beperkingen; volgend item)
In beeldspraak kan je de aarde zien als een "stiefmoeder" voor ons. (sprookjes) We lopen hier nogal eens  verloren, dit samen met het gegeven dat de Geest de Materie overvraagd, brengt (aards) verdriet. De Geest is creatief, wil voortdurend scheppen, steeds verder en 'moeilijker' (= vanuit het aardse standpunt bekeken). De Geest is daarbij bliksem snel (elektronisch niveau) maar de materie is traag (cellulair niveau) en heeft dus meer tijd nodig (en soms heel veel meer) om al deze scheppingsimpulsen te kunnen verwezenlijken of om te zetten in de tastbare en zichtbare vorm; anders gezegd: om het op aarde te brengen. Dit gegeven is mede oorzaak van een 'onduidelijk' ongenoegen of  frustratiegevoel, en een 'mistig' verdriet.